Jajko (1982)

Film opowiada o relacji pomiędzy bratem i siostrą, a także o ich osamotnieniu i potrzebie ciepła. Znaczna część jego akcji toczy się w skromnym mieszkaniu, w szarej odrapanej kamienicy. Nie ma w nim zabawek prócz maleńkiej figurki misia, którą przez moment obraca w palach bohater. Nie ma zwierząt domowych, dlatego w kulminacyjnym momencie etiudy chłopiec wnosi zawiniątko do mieszkania, a w nim kurę, z którą wyjdzie na samotny spacer. Będzie się o nią troszczył - karmił, pilnował, by nie uciekła i tulił do niej.

Dzieci długie godziny spędzają tylko we dwoje. Czekają na przyjście kogoś, być może na powrót rodziców, a może przeciwnie - chcieliby z mieszkania wyjść. Za oknem słychać swobodnie latające gołębie. Chłopiec i jego młodsza siostra z tęsknotą spoglądają w stronę drzwi. Dziewczynka przesiaduje na okiennym parapecie. Malec przykłada ucho do zegarka. Czas zdaje się płynąć zbyt wolno.
Historia w Jajku opowiadana jest wyłącznie za pomocą obrazu i muzyki. Zgodnie z obowiązują wówczas zasadą realizacji etiud wypracowaną przez Wojciech Jerzego Hasa z ekranu nie pada ani jedno słowo. Bohaterowie porozumiewają się za pomocą gestów, mimiki, spojrzeń. Tendencję do ograniczania dialogu odnajdujemy również w późniejszych filmach reżyserki. Jej bohaterowie są często zamknięci w sobie, raczej milczący, a pojedyncze wypowiadane przez nich słowa nabierają szczególnej wagi. Kędzierzawska, jak w niemal we wszystkich późniejszych filmach, próbuje wniknąć w świat dzieci. Nie tylko o nich opowiedzieć, ale pokazać rzeczywistość ich oczyma, oddać ich wrażliwość. Stąd skupienie w Jajku na detalach oraz przewaga ujęć zrealizowanych z punktu widzenia głównego bohatera.

Produkcja: 1982
Premiera: brak informacji

Reżyseria:

Dorota Kędzierzawska

Muzyka:

brak informacji

Obsada:

Katarzyna Dziomdziora

dziewczynka

Arkadiusz Pryłukin

chłopiec

IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)


01.160902

---

(POL) polski,

---